በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን !
እንኳን ከዘመነ ማቴዎስ ወደ ዘመነ ማርቆስ አሸጋገራችሁ!
"የድንጋዩንም ልብ ከሥጋችሁ አወጣለሁ::"
ሕዝ 36፥26
እግዚአብሔር አምላክ የሰውን ልጅ በእጆቹ አበጃጅቶ በአርአያው ከፈጠረው ጊዜ ጀምሮ እስካሁን ድረስ የአባትነት ፍቅሩን ፣የፈጣሪነት ርኀራኄውን፣ የማያልቀውን ትዕግስቱን አላጓደለበትም:: ምክንያቱም እረኛችን ነውና በጎቹን፣ አምላካችን ነውና ፍጡሮቹን ፣ንጉሳችን ነውና ሕዝቦቹን አይተወንምና ነው።
ይሁንና የሰው ልጅ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ (በሮሜ 15፥20) ላይ እንደገለጸው "የማደርገውን አላውቅምና የምጠላውን ያን አደርጋለሁ፤ የምወደውን እርሱን አላደርገውም የማልወደውን ግን አደርጋለሁ። ፈቃድ አለኝና መልካሙን ግን ማድረግ የለኝም፤ የማልወደውን የማደርግ ከሆንኩ ግን ያን የማደርገው አሁን እኔ አይደለሁም በእኔ የሚኖር ኃጢያት ነው እንጂ። " በማለት የሰው ልጅ ዝንባሌ ከጽድቅ ይልቅ ኃጢያትን፣ ከሕይወት ይልቅ ሞትን፣ ከሰላም ይልቅ ሁከትን፣ ለአምላኩ ከመታዘዝ ይልቅ እንቢተኝነትን፣ እርስ በእርስ ከመፋቀር ይልቅ መጣላትን፣ ከአንድነት ይልቅ መለያየትን፣ ከመተሳሰብ ይልቅ ምቀኝነትን፣ ከቁም ነገር ይልቅ ቧልትን፣ ከመታመን ይልቅ አስመሳይነትን፣ ከእውነት ይልቅ ሐሰትን፣ ከሃይማኖተኛነት ይልቅ ከሃዲነትን እየመረጠ መላ ሕይወቱን እያናወጠ የሚጓዝ መሆኑን ያስገነዝበናል። ታዲያ የሰው ልጅ ማሰብ ሲገባው ከድካሙ ማስተዋል ሲኖርበት ከለገመ የድንጋይ ልብ አለው የሚባለው የዛን ጊዜ ነው።